Ben hiç bu kadar rahat uyuduğumu hatırlamıyorum her yerim ağrıyor
****
Dışarı çıktım ve o adamı gördüm adi tyler bir hizmetçi den öğrenmiştim bi Savaşçıymış beni görünce şaşırdı ve hemen etrafına baktı " hey sakin ol " bi anda hırlamaya başladı " dur dur sadece özür dilemek istiyorum " durdu ama sonra hemen dönüştü arkamı dönüp kaçmak istedim ama düştüm ve o üzerime yürüdü " dur dur gerçekten özür dilerim çok çok özür dilerim!! " karşılık olarak hırladı ama birşey yapmadı Çünkü sert bi ses onu durdurdu " Tyler! "
Bi kükreme gibiydi Tyler insan formuna döndü ve bana baktı " kusura bakma kendime hakim olamadım " yutkundum sesim artık titriyordu " asıl ben özür dilerim sadece gitmek istemiştim " bana baktı bende gülümsedim nasıl ve neden bilmiyorum gülümsemek istedim "ödeştik o zaman " dedi ve ben daha çok güldüm kafamla onayladım " ödestik" bu arada Tyler aynı zamanda kralın gamasıy mış artık bi sorunumuz yok tu
5 gün sonra
Evet bu gün eve gidiyorum cezam bitmişti ve öğrendiğime göre takas yapacaklarmış o beni bizde kardeşini vericek mişiz neyse beni ilgilendirmez ben eve gidiyorum ya yeter arabaya bindik ve yola çıktık boris karşımda oturuyordu ve yine beni izliyordu ona bakmamak için kendimi zorladım sonunda konuştu " bu kadar çok mu gitmek istiyorsun? " ona baktım gözlerinde birşey vardı korku mu hayır hayır neden korksun ki " ailemi istiyorum ve kim düşmanının yanında kalmak ister ki" arabalar durdu bi savaşçı haber verdib" geldik efendim" hemen arabadan indim ailem orda beni bekliyordu tam onlara koşacakken bir el bileğimi tuttu şaşkınlıkla elimi tutan kişiye baktım " önce onlar " dedi sadece ve babam seslendi " aynı anda !!! " uzakta olduğu için sesi çok az gelmişti. Babam kafesi ortaya ittirdi ve bende yürümeye başladım kafesin yanından geçerken anahtarın köşede durduğunu gördüm ve hemen kafesin kapısını açtım kurt formunda değildi belkide beni tanımazdı anniden kafasını kaldırdı ve koşarak bana sarıldı " hey beni tanıdın kralın kardeşi olduğunu söylememiştin " bi süre hiç bir şey demedi sonra dogruldu " beni yalnızlıktan kurtaran bi arkadaşı asla unutmam " gülümsedim ve o devam etti " hem kralın kardeşi olduğumu söylesem birşey değiştirmiydi? " kafamı sağa sola salladım " tabikide hayır " eğildi sesi fılsıltıdan biraz yüksekti " kralın kardeşiyim desem merak eder araştırırdın tamam ben çok yakışıklıyım ama o daha zeki bütün ilgiyi üzerine topluyor " gülmeye başladım hata artık kahkaha atıyordum " görüşürüz o zaman " gülümsedi " görüşürüz " dedi ve ne olduğunu anlamadan bi sürü kurt ailemin etrafını sardı arkamı döndüm bana bakıyordu " üzgünüm " diye fısıldadı onlara doğru koştum " hayır hayır hayır " çığlık attım " durun lütfen durun" onlara yetişmek üzereyken güçlü bir çift kol belimi sardı " bırak beni ailemi öldürüyorlar bırakkkk!!!! " iç çekti artık bitmişti ailem yerde parçalanmış halde duruyordu beni yere bıraktı ama ben oraya gidemedim donmuştum artık vücudumu bile hissetmiyorum Alexis yanıma geldi " üzgünüm başın sağolsun böyle olsun istemezdim " bunlar benim ona söylediklerim di dalga mı geçiyor du benimle " b- benden uzak dur neden yaptınız bunu intikamınızı başka şekilde alamazmıydınız onlar onlar öldü ben hiçbir zaman sizin kötü olduğunuzu düşünmedim şuan benimle dalga geçmek için kullandığın o kelimeleri ben sana içtenlikle söylemiştim " artık ağlıyor, titriyor, ve bağırıyordum " babam haklıymış asla bi kurda güvenme" Alexis bana hırladı korkuyla geri çekildim ama boris o birşey yapmadan onu tutu ve arabaya doğru ittirdi bana baktı inanamıyorum inanmak istemiyorum birşey demedi ben ona bakmıyordum bile sonra gittiler yere Ailemin parçalarının yanına uzandım ağladım kendimi durduramıyorum gözlerimi kapattım.