Suko yine telefonu eline aldı ama bu kez novel yazmakla uğraşmadı. Telefonla oynamaya başladı ve canı çekince anında lüks yemekler yarattı. Hepsini mideye indirdikten sonra dışarı çıktı, biraz gezindi. Sokakta yürürken bir restoran gördü. İçeride tatlılar dizilmişti, cam gibi parlıyordu.
Suko gözünü kırpmadan para yarattı ve kasaya yürüdü:
"100 tane baklava, 500 tane ekler, 108 tane magnorya..."
Liste uzadı gitti. Restoranda tatlı kalmadı. Millet şok içinde bakarken patron sadece para sesini duyduğu için umurunda bile olmadı.
Suko bütün tatlıları paketleyip yazarın evinin üst katına çıktı. Masaya yayıp sekiz saat boyunca tek tek, ağır ağır, keyfini çıkara çıkara yedi. Arada kendi kendine söylendi:
"Güzelmiş bunlar da… Neyse… Bunlar niye dönmedi acaba?"
Sonra Saiki'ye ve yazara baktı, kontrol etmek için güçlerini kullandı. Bir sorun yoktu. Suko telepatiyle yazara seslendi:
"La yazar, ben evrene dönüyorum."
Yazar zihninden sadece "tamam" dedi. Bunun üzerine Suko kendi evrenine geri geçti.
Tam o sırada Kaneki mangaları alacaktı ki zaman bir anda durdu. Suko zamanı bıraktığı yerden geri akıttı.
"Böyle mangalar okuruz bi ara he, ne dersin Kaneki?"
Kaneki kısa bir düşünceden sonra:
"İyi fikir aslında," dedi.
Suko ve Kaneki tüm mangaları bitirdi. Suko en sonunda yine tek bir düşünceyle noveli kapattı.
Novel bitti.