Denji sabah gözlerini açtığında ilk iş olarak Power ve Reze'ye baktı. İkisini de sapasağlam görünce içi rahatladı, yüzüne hafif bir gülümseme yayıldı. Mutlu olmuştu, hatta o kadar mutlu ki kendince kahvaltı hazırlamaya kalktı. Tabii sonuç felaket…
Ocakta garip bir şey tütüyor, duman alarmı tehdit eder gibi yanıp sönüyordu. Denji tencerenin içine bakıp, "herhalde yemek oldu" diye düşünürken arkasından bir ses geldi.
Reze uykulu, saçları karışık halde kanepenin oradan kafasını kaldırdı:
"Evi yakcan… ocağı kapat..."
Denji refleksle ocağı kapattı. Reze sendeleyerek kalktı, yemeğe baktı… sonra Denji'ye baktı… sonra yine yemeğe… sonra yine Denji'ye.
Uykulu ama ölümcül ciddiyette:
"Bu ne?"
Denji düşündü düşündü, sonra cevapladı:
"Yumurtalı et."
Reze onun suratına dümdüz baktı:
"Yumurtalı et?"
Denji boğulur gibi, "E-e-evet?" deyince, Reze tabağı aldı, direkt çöpe attı.
"Ne istiyorsan onu söyle," dedi.
Denji düşündü.
"Yemek."
Reze yine o ifadesiz yüzle baktı.
"Nasıl bir yemek?"
Denji tekrar düşündü.
"Güzel bir yemek."
Reze bu seviyeye dayanamayıp Denji'ye bir tane patlattı. Denji suratına yediği tokadı tutarken:
"Bu ne içindi?"
Reze omuz silkerek:
"Bir şey söylemiyorsun çünkü. Hak ettin."
Denji içinden, haklı lan, diye geçirdi.
Tam o anda Power bir hayvan refleksiyle arkadan atlayıp Denji'nin ensesine vurdu:
"İnsan! Yemek hazırla!"
Denji sinirlendi ama belli etmedi. Power banyoya girince Denji sinsice kombiyi kapadı.
Sonuç: Power 15 dakika buz gibi suyla duş almak zorunda kaldı.
Donarak çıkan Power, titreyerek mutfağa geldi ve masayı görünce gözleri parladı: Et, ramen, yumurta, sos…
"YEMEK!!!" diye bağırdı.
Denji, Reze ve Power aynı masaya oturup birlikte yediler. Evde bir süre sessizlik oldu. Karnı doyan üçlü akşama kadar takıldı ve gün bitince herkes yerlerine kıvrılıp uyudu.