Cherreads

Chapter 7 - เอาชายเดี่ยวสองคนมาให้เมีย

เมื่อผมชวนเมียสวิงกิ้ง

ตอนที่7 เอาชายเดี่ยวสองคนมาให้เมีย

 หลายวันผ่านไป...ผมไม่ได้พูดถึงคืนนั้นเลย และมิ้นก็ไม่พูดถึงมันเช่นกัน

แต่ความเงียบของเรามันไม่ใช่ความเงียบแบบเดิมอีกต่อไป มันไม่ใช่ความสงบสุขสบายๆ แบบคู่รักที่รู้ใจกัน แต่มันคือความเงียบที่อัดแน่นไปด้วยความลับ ร่างกายของมิ้นดูเหมือนจะอยู่ใกล้ผมมากขึ้น...แต่สายตาของเธอกลับอยู่ไกลออกไป เธอแอบมองผมบ่อยๆ ตอนผมเผลอ และเมื่อผมจับได้...เธอจะรีบหลบตาทันที...แก้มแดงระเรื่อ

ผมรู้ว่าเธอกำลังรอ...รอว่าผมจะก้าวต่อไปยังไง และเธอก็กลัว...กลัวว่าผมจะก้าวไปจริงๆ

คืนวันอังคาร ผมกลับบ้านเร็วกว่าปกติ มิ้นกำลังทำสปาเก็ตตี้อยู่ในครัว กลิ่นซอสโหระพาสหอมฟุ้ง "หอมจังเลยที่รัก" ผมเดินเข้าไปสวมกอดเธอจากด้านหลัง กดจมูกลงบนซอกคอหอมกรุ่นของเธอ

"อื้อ...นนท์" เธอบิดตัวเล็กน้อย "วันนี้กลับเร็วนะคะ"

"คิดถึงเมียครับ" ผมกระซิบ "คิดถึง...แล้วก็มีข่าวดีจะบอก"

เธอหันมา "ข่าวดีอะไรคะ"

ผมนั่งลงที่เคาน์เตอร์บาร์ ทำท่าสบายๆ ที่สุด "จำ...ไอ้ท็อปกับไอ้เคนได้ไหม"

มิ้นขมวดคิ้ว "ท็อป...เคน? เพื่อนที่มหาวิทยาลัยเหรอคะ? นึกหน้าไม่ออกเลย"

แน่นอน...เธอนึกไม่ออกหรอก...เพราะมันไม่มีตัวตน

"ใช่! สองคนนั้นแหละ" ผมตีบทแตก "สมัยเรียนเราสนิทกันมาก แต่จบมาก็แยกย้ายกันไปเลย...ไอ้ท็อปมันไปทำงานที่สิงคโปร์ ไอ้เคนก็ไปอยู่เชียงใหม่ เพิ่งรู้ว่าสองคนมันกลับมากรุงเทพฯ พอดี...โสดสนิททั้งคู่"

ผมจิบน้ำเปล่า ทำเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดาที่สุดในโลก "นนท์เลยชวนมันมาดื่มที่ห้องเรา...วันศุกร์นี้"

มิ้นชะงักมือที่กำลังคนซอส "ที่ห้องเราเหรอคะ"

"ครับ...ก็แค่ดื่มเปิดก่อน...อาจจะซักสองทุ่ม แล้วเราค่อยออกไปหาอะไรกินกันข้างนอก" ผมมองหน้าเธอตรงๆ "นนท์แค่อยาก...อวดเพื่อน"

"อวด?"

"อวดว่าเมียผมสวยแค่ไหน" ผมยิ้ม "นนท์โม้ไว้เยอะ...ว่านนท์น่ะผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก...ก็แค่อยากให้เพื่อนมันเห็นกับตา"

มิ้นหน้าแดง "นนท์ก็...พูดไปเรื่อย"

"จริงจังนะเนี่ย" ผมลุกขึ้นเดินไปกุมมือเธอ "นนท์อยากให้เพื่อนเห็นว่าชีวิตเรามีความสุขแค่ไหน...นะที่รัก...แค่นั่งดื่มคุยกัน ไม่นานหรอก...ถือว่าต้อนรับเพื่อนเก่านนท์หน่อยนะ"

มิ้นมองผมด้วยสายตาที่ยังคงลังเล...เธอคงกำลังประมวลผลว่านี่คือ "จินตนาการ" อีกรูปแบบหนึ่งของผมหรือเปล่า

"เขา...เขาเป็นคนยังไงคะ...เพื่อนนนท์น่ะ"

"โอ๊ย...นิสัยดี" ผมโกหกคำโต "ไอ้ท็อปน่ะขรึมๆ สุภาพ พูดน้อย แต่ไอ้เคนน่ะ...สายฮา ขี้เล่น คุยสนุก รับรองมิ้นไม่เบื่อ"

...ผมไม่ได้บอกเธอหรอกว่า "ท็อป" และ "เคน" ที่ผมพูดถึง คือชายเดี่ยวที่ผมเจอในเว็บบอร์ดลับแลกเปลี่ยนประสบการณ์สวิงเมีย

ซึ้งผมแอบเข้าไปส่องมาเป็นเดือน ผมคัดเลือกโปรไฟล์มาอย่างดี "ท็อป" คือนักธุรกิจจริงที่แค่อยากลอง "บรรยากาศใหม่ๆ" ส่วน "เคน" คือหนุ่มฟรีแลนซ์ที่...ดูเหมือนจะ "มืออาชีพ" กับเรื่องรุมสวิงเมียชาวบ้าน

ผมไม่ได้บอกพวกเขาว่าเราจะสวิงกิ้ง...ผมแค่บอกว่า...ภรรยาผม "เป็นคนใจกว้าง" และ "ชอบความตื่นเต้น"

มิ้นถอนหายใจเบาๆ "ก็ได้ค่ะ...แค่ดื่ม...แล้วก็ออกไปข้างนอก...ใช่ไหมคะ"

"แน่นอนที่รัก!" ผมดึงเธอมากอดหอมแก้มฟอดใหญ่ "แค่ดื่ม...เพื่อนเก่า...คุยกัน"

ผมจูบเธอ...และในจูบนั้น...ผมกระซิบประโยคสำคัญ "วันศุกร์นี้...มิ้นช่วยแต่งตัวสวยๆ ให้เพื่อนนนท์ตะลึงหน่อยนะ...เอาให้มันรู้ไปเลย...ว่าผู้หญิงของนนท์...สุดยอดแค่ไหน"

มิ้นไม่ได้ตอบอะไร...เธอแค่จูบผมกลับ...หนักหน่วงและเร่าร้อนกว่าเดิม

 คืนวันศุกร์...

ผมกลับมาจากที่ทำงานด้วยความตื่นเต้นจนแทบเก็บอาการไม่อยู่ มิ้นอาบน้ำเสร็จแล้ว เธอกำลังยืนเลือกชุดอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า

"ใส่ชุดไหนดีคะ...เพื่อนนนท์...เขาเป็นทางการรึเปล่า"

ผมเดินไปหยิบชุด...ชุดที่ผมเล็งไว้ "เอาชุดนี้สิ...ชุดจั๊มสูทผ้าไหมสีดำ...ที่หลังมันเว้าลึกๆ น่ะ"

"นนท์!" มิ้นหน้าแดง "มันโป๊เกินไป! นี่มันห้องเรานะ...ไม่ใช่ผับ"

"ก็เพราะมันเป็นห้องเราไง" ผมกระซิบ "ใส่ให้เจ้าของบ้านดูหน่อยไม่ได้เหรอ" ผมช่วยเธอสวมชุดนั้น...ผมรูดซิปด้านข้างให้เธอช้าๆ เนื้อผ้าไหมลื่นๆ แนบไปกับส่วนโค้งเว้าของเธออย่างลงตัว และเมื่อเธอหันหลังกลับ...แผ่นหลังขาวเนียนที่เปลือยเปล่าเกือบถึงบั้นท้าย...มันทำให้ผมแทบคลั่ง

"สวย...สวยที่สุด"

"มัน...มันโล่งไปหมดเลยนะคะ" มิ้นพยายามดึงผ้าส่วนบนขึ้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

"มันสมบูรณ์แบบ" ผมยืนยัน "ไปเติมลิปสติกหน่อยนะ...เดี๋ยวเพื่อนนนท์จะมาแล้ว"

ผมนั่งรอที่โซฟาในห้องนั่งเล่นที่ถูกจัดไฟให้สลัวเป็นพิเศษ ผมเปิดเพลงแจ๊สคลอเบาๆ กลิ่นเทียนหอมอ่อนๆ ที่มิ้นชอบจุดลอยฟุ้ง...เวทีกำลังถูกจัด...นักแสดงกำลังแต่งตัว...

และผม...ผู้กำกับ...กำลังรอให้นักแสดงรับเชิญของผมมาถึง

ติ๊งต่อง...

เสียงออดหน้าประตูดังขึ้น

มิ้นที่กำลังทาลิปสติกอยู่หน้ากระจกสะดุ้งเล็กน้อย "มาแล้วเหรอคะ"

ผมยิ้มกริ่ม "ไปสิที่รัก...ไปเปิดประตูต้อนรับ... เพื่อนเก่า...ของนนท์หน่อย"

More Chapters