-Taong 2016 = Buwan ng Marso 17-
-Page 1 - Cabralda Family-
Tatay ni Raymond POV:
Ayon na nga mga tanghali na, nakita ko yung anak kong panganay.
Bati na kami, Sana wag uulitin yung masama.
May pasensya pang natitira, pero kahit papano si Raymond kumikita na rin.
Namamasada pala ako kung 'di mo alam kung ano edi tricycle, may TODA ako at permit niya. Para sa kaalaman mo, hindi naman sa pagmamalaki e, mahirap kami.
Buti nga nauso yang clown na yan dito sa Lahug (Pob.) sa lugar ng Salinas.
Parati may birthday o anomang event sa lugar namin ay present yung anak ko, lalo ata sa fiesta.
Sino bang hindi ma proud sa kanya? Kaso minsan napupunta sa bisyo yung kinikita ng batang yon. Pinag kamalan ng mangnanakaw dahil sa magic trick niya, naku buti pinatunayan na hindi.
Pinaka mamahal kong si Misis tindera sa palengke, sinisikap naming makapag tapos ng kolehiyo ang aming bunso. Udto na ta balik wala masyadong handaan muna samin kaya naka hilata nanaman tong kulelat na to, tanghali na gumising at nanonood ng tv.
Sus 'di pa kumakain -Hoy Ray, aba kumilos ka naman dyan, hindi yung utusan ka pa ng nanay mo na kumain.- sabi ko, tumingin siya.
-okay ra mauna na ko, mamasada. Mopauli na si Rhea, bumili na lang kayo ng tanghalian niyo ha.- sinabihan ko siya, -Okay ra tay. Tay penge pera.- sabi ni Raymond na may biglang sigla. Inabot niya yung kamay niya at kumuha ako sa bag ko, binigyan ko ng isang daan bago ako umalis.
-Page 2 - usa ka balita-
Raymond's POV:
(Oras ng: 13:02pm) Ang init ngayon, 'di pa naman dala ni Rhea ang kanyang payong.
Sarap ng adobo awit paubos na yung laman, -Kamusta si love? *Natatawa wala ako nun.- Sabi ko, na parang lasing.
May kumakatok bigla, at tumayo ako para silipin sa bintana kung sino yon. Mas lalong lumakas -Wait lang!- sigaw ko, nang sinilip ko ang aking with honor na kapatid.
-Kinsa ka? Ano pangalan?- Sabi ko nang nagagalit na siya
-Haa! Naiwan yung payong.- asar ko, -Sumbong kita kay nanay.- pagalit na sabi ni Rhea.
-Oh mao ni.- sabi ko, at nang binuksan ko ang lock ng pinto bigla niya to tinulak ng malakas, -Lah kala mo naman. Walay putahe.- sabi ko at inabot yung perang bigay ni tatang.
Tumingin siya ng masungit at okay ra naman kasi init ba naman. -Kumain na ko sa Jollibee.- Sabi niya na kina inggit ko -Lah awit yan, okay ra.- sabi ko.
Diretso agad yung kapatid kong parang mestiza sa kanyang kuwarto, pero sakin bakit ba ang puti ko? Syempre may lahi nanay namin.
Hulaan niyo na lang, at ito na nga humiga ulit ako sa sofa namin parati antok ba.
Balita yung pinapanood ko at nung pinalabas ang susunod na topic sa balita ay may nananawagan, "Sino to, Lawyer?" Tanong ko sa isip.
-kon mahimo pong manghingi ng tulong mula sa mga kababayan natin, kinsay makahimo sumama papuntang Ireland to resolve the case of my grandpa?- sabi ng babaeng lawyer sa interview, -May tutulong naman sa kanya, mga kasama niya. sayon ra.- sabi ko, -Pay back ko po kapag na case closed na ay 1 million. Kung sino po pwede dito sa Lahug (Pob.).- sabi ng babaeng lawyer ulit.
At naka pahayag sa balita na "maari tawagan ang contact no. 04871366, para bibigyan kayo ng mga katanungan at sapat na impormasyon.". Napansin ko na ngayong week walang customer kaya pano kaya kung I try ko yan? Buti hawak ko ang cellphone ko at nilagay sa contact yung number. 04871366, pinatay ko na yung tv at sinubukan kong tawagan ang number.
*Ring *ring ang bilis nag ring agad, desperate ba? *Ring -Hello? Saan po si Ate?- tanong ko at biglang lalaki pala ang nagsalita -Hello po, gusto niyo po ba tumulong- *Na end ang call nakakayamot bakit ba hindi si Ate yung tumawag mala scam tuloy.
O Baka naman wrong number, *buntong hininga -Ireland? Wait nandon si Nicholas! Text ko nga kung papayag ba.- masaya kong sabi at ilang minuto lang ay nag reply siya.
-Huy Prince! Pwede naman in what day?- reply niya, -Wala pa.-, -Confirm ko lang kung tuloy ba.
Chat kita ulit.- na text ko. Lumabas ako para magpahangin at umupo sa tapat ng bahay ng nakikita ang mga batang naglalaro sa kalsada, -Tawagin ko nga ulit si Kuya.- Sabi ko at hinanap ang number hanggang sa tawagan ko 'to.
*Calling *Calling
-Nayy awit, hindi na online.- Sabi ko,
*Ring *ring *ring
Biglang lumaki mata ko. -Hello?- Sabi ng lalaki, -Hello Kuya, may kakilala akong taga Ireland!- Sabi ko, -Okay ra sir, send ko po sa inyo yung mga questions para pwede ka samin.- sagot ng lalaki. *Call ends at may notif sa text at may pangalan yung lalaki 'Milo Kapangyarihan', -Grabe may powers ba siya?- sabi ko, at na send na sakin yung 5 questions.
Page 3 - Mga pangutana-
Milo's POV:
(Oras ng: 16:24pm) Mga bandang hapon na -Mukhang marami yung tumawag sa atin, gusto rin nila sumama.- Sabi ko, at habang binabasa niya ang naka folder nilalaman nun ay yung hindi matapos tapos na kaso.
-Anong gagawin natin? Isang tao lang naman ang kailangan, 'di kaya ng budget...- tanong ko at nag alala, -Wag ka mag alala, much better if we interview them first and I'm sure one will pass.- Sabi niya at saka binaba ang folder nang tumingin sa akin.
Nasa Law office pala kami, at isantabi muna ang folder na yon at nag simula mag review ng legal na dokumento.
-Princess, 'di mo need ng salamin? Galing.- Sabi ko at may nag ring na naman sa cellphone ko, nung sasagutin ko sana ay sinabi ni Princess na ilista yung mga tumawag.
Pagkatapos non ay gabi na at sinara na ang connection sa pag tawag dahil may ipinahayag kaming takdang oras kung kailan lang tatawag.
-Princess, total nito 72 na ka Tao sa buong Lahug (Pob.) isang araw lang.- hindi makapaniwala kong sabi.
-Mauna na ko ha, Milo baka mag overtime ka pa.- sabi ni Princess, at sasabihin ko sanang kung suduin ko na siya kaso pinigilan ko ang sarili ko na parang may tumigil saking sundan siya.
Nasa labas na kami ng opisina niya at nang mauna na siya ay kinamusta ko yung mga kasama ko ring pulis.
Na sasabay pala kami uuwi, at nasa labas na kami ng Law office at pababa na ng hagdan.
Gabi na pala (Mga bandang: 21:22pm) -Huy, dili ka night shift.- sabi ng aking kapwa pulis na parehas kami ng edad bagohan palang, after graduation noong last year.
O not counted? Basta arat na dalawa kaming uuwi,
-Kamusta, Jeremy.- sabi ko,
-Ayos lang, unting pagod.- Sabi niya.
-Bukas pala day off ni O'Brien 'di ba?- tanong ni Jeremy, at tumungo ako na sumang ayon ba.
-Eh pano yung mabilisang interview? San ganap?- tanong pa rin niya, -Sa...dun ba sa food court na open?- Sagot ko, at habang naglalakad kami papunta sa parking lot na malayo rin ay para bang nawala ang ngiti sa aking labi noong malaman kong morning shift kami at hindi ko siya makakasama.
Binukasan ko ang pinto ng kotse at sabay namin isinara nung nasa loob na kami nito, at sabay inandar niya at sinimulang mamaneho.
Napagod ako kaya naisipan ko matulog muna.
...
Nagising ako at ginigising ako ni Jeremy -Bakit? Ano Meron?- sabi ko, at sinabi niyang kailangan natin tulungan ang isang cashier dahil may nangyayari sa convenience store.
Binuksan namin agad yung pinto ng kotse at lumabas upang tignan kung ano, Shit tinutukan ng baril yung babae at yung suspek naghihingi ng tulong ang kapal.
Hindi namin pinakinggan yung sinasabi ng lalaking suspek na yon, na para bang kasing edad lang namin na 20 years old pataas.
At nong tinawag siya ni Jeremy ay dali dali itong tumakbo palabas ng convenience store at hindi nahuli ng kaibigan ko naku.
Nasagi siya ng lalaki nabitiwan yung baril nang kuhain agad nito ng aking kaibigan at babantaan sana siya pero mabilis agad tumakas ang suspek at hinabol ito ni Jeremy.
Nang pumasok ako sa convenience store para sabihin sa cashier -Maam, ay Miss pala. Kung baka sakaling tanda mo pa, itsura ng suspek natin Miss?- tanong ko, at sa kanyang mukha na natatakot sabay ng pagaalala ay tumungo siya.
-Sana Sir hulihin niyo na po siya at alam niyo po stalker din po siya.- Sabi ng babae,
-Gusto ko nang makulong ang hayop na yon, at mawala na rin.- dagdag pa niya.
-Sige po Miss, natawag na po ko ng back up. Yung mga kasamahan ko parating na.- sabi ko at pinakalma ko muna si Ate at huminahon naman pagkatapos ng ilang minuto.
Hindi pa rin na balik si Jeremy anyare? Sinubukan kong tawagan sa radio phone ko,
-Jeremy...san...hawak...mo... ba siya?-
*static noise
-Sana may tulong ka naman sa buhay.- Sabi ko sa radio phone ko. -Mga kasama...natin...nandito...- tawag ko at wala pa ring sagot, Alam niyo ba bakit paputol putol yung sinasabi ko?
From the other radio ganon rin ang naririnig ni Jeremy.
Dumating ang mga kasama kong pulis at inimbestiga ang pangyayari, Kumalat na sa sahig yung mga products.
Sayang, at kinausap naman ng kasama ko si Ateng Cashier.
Malapit ako sa counter naka sandal ba, at habang naghihintay ng sagot mula sa kabilang linya ay ayun na nga,
-Pasensya...haha...kung tinulungan ...niyo lang...'ko.- Sabi ng parang hindi boses ni Jeremy at bakit may humawak sa radyo niya?
-Hoy!...anyare?...ginawa mo?!- galit kong sabi at, -*Pangalan ni Ate bat mo ko iniwan...sa new year...sana...aga ng paputok...- sabi ng lalaki na alam kong si Suspek yon at naka takas nga.
-Si Jeremy!- sigaw ko, at dali dali akong lumabas sa store pero pinigilan ako ng kasama kong sinundan ako -Marshall!- sabi niya at hinawakan ang kamay ko,
-Marshall, wag na baka ikaw pa ang mapahamak.- sabi ng kasama ko at nagaalala, tangina naman oh.
-Wala akong pake! Si Jeremy!...- paiyak na ko nun at biglang luhod na paupo ako, nakakawala ng pag asa, bwiset... binaba na ng kasama ko ang sombrero niya at ang iba pa, ni comfort ako ng kasama ko, at sinimulan nang tawagin sa radyo ang iba pang mga kasama na na andon.
-Suspek tumakas...ipaalam niyo kay Chief...wala na si...Jeremy Reyes Jr.- tawag ng kasama ko. (Oras ng: 23:42pm) Ang saklap ng madalim na gabi na wala man lang kaming paalam sa...bwiset.
-Taong 2016 = Buwan ng Marso 18-
-Page 4 - Pagkasunod adlaw-
Princess Point of view:
Nagsimula na ang interview sa mga gustong sumali, well they were many this morning...
(Oras ng: 08:15am) however no one passed the test lately.
I still ask them some personal questions, pero isang tanong na yon tsaka sila nag back out.
-Willing ka ba I sacrifice ang sarili kung sakaling may danger ang misyon na to?- tanong ko sa kinapanayam ko, at unti unting umayaw si Ate kahit sumangayon siya sa mga naunang tanong ko.
-Okay ra Ate, salamat sa pag apil. At least na try niyo.- Sabi ko tuwing tapos na ang interview ko.
Katabi ko pala ang bodyguard ko, na parang tila tulala at malalim yung iniisip.
Next na interview ko si Kuya, na tila bang kilala ko? O namamalik mata lang.
Kaya sinimulan ko na yung pag interview, at habang nag interview ako tinanong ko kung anong pangalan niya,
-Raymond, Ray na lang.- Sabi niya, 'di ko mawari bakit ang saya ko? Like Dili sama sa uban, unsa man to? Tama na ang pagiging delulu ko.
-Okay ra...- sabi ko at tinignan yung folder niyang dala kung saan na andon ang mga personal na impormasyon niya.
-Prince na lang tawag ko sayo?- Sabi ko at napatanong siya, -Wala naman tumatawag na Prince sakin. Sige te.- Sabi niya, parang kahit pansin naman na naaantok siya ay madali naman siyang kausap, -Clown ka pala?- tanong ko, at sumangayon siya,
-Yung iba kasi, sideline lang nila yun not really a job. Kumporme na lang kung marami nag hire sayo, daghan ba?- tanong ko ulit, at tila ba nabigla siya sa sinabi ko,
-Um...Opo ate, kaso ngayong linggo medyo walay nag hire nako. May isa sa Cebu city kaso malayo kaya na mine na ng kaibigan ko.- Sabi niya na para bang tanggap na niya na wala siya munang trabaho.
-Prince, ano pinagkikitaan mo ngayon?- tanong ko at sa sagot niyang umaasa lang muna sa magulang ay tila naawa rin ako but little mercy will do.
At pagkatapos ng ilang tanong ay nasa huli na kami dito na magkakaalaman,
-Prince, Willing ka ba I sacrifice ang sarili kung sakaling may danger ang misyon na to?- tanong ko with no doubt in him, sinabi niya agad -Oo kaya yan.-. Na patingin ang bodyguard kong si Marshall, -1 out of 14 na nainterview ko sa araw na ito, kasali ka na sa makakasama namin. Congrats!- Sabi ko at sumigla na si Prince,
Na tila nawala ang antok. -Salamat, salamat!- sabi niya ng nag shake hands kami at lumapit kay Marshall na sumangayon na mag yakap silang dalawa sabay ng pagtalon like they are brothers I laugh about it.
Pagkatapos non ay dali daling umalis si Prince, at nakita ko sa table na naiwan niya yung Clown card niya.
-Prince! Naiwan mo!- sigaw ko ngunit malayo na siya,
-Sayang anlayo na niya.- sabi ng bodyguard ko. -Awit wala na kong contact sa kanya.- sabi niya habang na check ang cellphone.
Sa next na interview ko at habang hawak ang folder niya ay naka tuon pa rin ang pansin ko sa card ni Prince, "Pogi kahit naka make up pang clown." Naisip ko, "Contact number niya! Save ko nga." Masaya kong sabi sa isipan ko.
At pinansin ko na yung taong na interview, ng sa huling tanong siya ay pumayag?
Nagulat din ako kasi dalawa na sila ni Prince. Si Ate Christal pala, she's my Irish-American cousin. Same age as Marshall though, she's Christal Liadan Murphy. Nasa food court kami like open siya outside, may tent kami dun.