🗡️ ជំពូកទី ៣២: ការដាស់អាវុធទេពធាតុទឹក និង ការត្រួតពិនិត្យធាតុ
ធារក្ស និង សុវណ្ណរី បានអណ្ដែតនៅក្នុង ពិភពវិញ្ញាណរាវ ពណ៌ខៀវខ្ចី ដែលបង្កើតឡើងដោយ មហាសមុទ្រអណ្ដែត។ នៅចំកណ្តាលនៃពន្លឺពណ៌ខៀវនោះ គឺមាន ស្នូកព្រួញ ដ៏ស្រស់ស្អាតមួយដែលធ្វើពី ត្បូងកណ្ដៀង ដែលបញ្ចេញនូវ អូរ៉ាធាតុទឹក ដ៏បរិសុទ្ធ—នេះគឺជា វត្ថុបុរាណទេពធាតុទឹក។
១. ស្នូកព្រួញនៃធាតុទឹក៖ អ័ព្ទលាក់ខ្លួន
ធារក្ស បានបោះជំហានទៅរក ស្នូកព្រួញ នោះ។ វាមិនត្រូវបានការពារដោយសត្វវិញ្ញាណណាមួយទេ តែត្រូវបានហ៊ុមព័ទ្ធដោយ របាំងធាតុទឹក ដ៏ទន់ភ្លន់ ដែលមានលក្ខណៈដូចជា អ័ព្ទខៀវស្រងាត់។
ធារក្ស បានយក ខ្យល់ដង្ហើមនៃមេឃ (កូនសោរធាតុខ្យល់) ចេញមក។ ទោះបីជាកូនសោរនេះជា ធាតុខ្យល់ ក៏ដោយ ក៏វាបានបញ្ចេញនូវពន្លឺពណ៌មាស ហើយបានបើក របាំងធាតុទឹក នោះយ៉ាងងាយស្រួល។
សុវណ្ណរី និយាយដោយការរំភើប៖ "នោះហើយ! អាវុធទេពទីបី! តើវានឹងផ្តល់កម្លាំងអ្វីដល់អ្នក?"
ធារក្ស បានយក ស្នូកព្រួញ នោះ។ វាមិនធ្ងន់ទេ តែមានអារម្មណ៍ត្រជាក់ស្រេងនៅក្នុងដៃរបស់គេ។ វត្ថុបុរាណនោះបានជ្រាបចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ ធារក្ស ភ្លាមៗ ដូចទៅនឹង កណ្តាប់ដៃនៃបាបកម្ម និង ដាវខ្យល់ ដែរ។
រំញ័រ!
ធ្នូប្រាជ្ញា-ខ្យល់ព្យុះ របស់ ធារក្ស បានបញ្ចេញពន្លឺ បីពណ៌ ក្នុងពេលតែមួយ៖ មាស (ភ្លើង), ប្រាក់-ខៀវ (ខ្យល់), និង ខៀវស្រងាត់ (ទឹក)! ឥឡូវនេះ គេមាន ធាតុបី នៅក្នុង ធ្នូប្រាជ្ញា របស់គេហើយ!
ជំនាញដែល ស្នូកព្រួញ នេះបានផ្តល់ឲ្យ ធារក្ស គឺ៖ អ័ព្ទលាក់ខ្លួន (Water Element Cloaking) និង ព្រួញទឹកកកបំបែក។
២. ជំនាញថ្មី៖ ការគ្រប់គ្រងធាតុទឹក និងធាតុដទៃ
នៅពេលដែល ធាតុទឹក ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងខ្លួន ធារក្ស គេមានអារម្មណ៍ថា សមត្ថភាពរបស់គេក្នុងការ គ្រប់គ្រងធាតុដទៃ ត្រូវបានបង្កើនយ៉ាងខ្លាំង។
"ធាតុទឹកគឺជា តុល្យភាព នៃធម្មជាតិ! វាមិនមែនគ្រាន់តែជាការវាយប្រហារទេ តែវាជា ការសម្របខ្លួន និង ការបិទបាំង!" ធារក្ស គិត។
សមត្ថភាពពិសេសរបស់ធាតុទឹក (ស្នូកព្រួញ):
អ័ព្ទលាក់ខ្លួន: ធារក្ស អាចបង្កើត អ័ព្ទវិញ្ញាណ នៅជុំវិញខ្លួនគេ ដែលអាច លាក់បាំងក្លិន និង សីតុណ្ហភាពវិញ្ញាណ របស់គេពីសត្រូវកម្រិតខ្ពស់ (សូម្បីតែ ឋានៈទី ៥ ក៏ពិបាកតាមដានដែរ)។
ព្រួញទឹកកកបំបែក: ព្រួញវិញ្ញាណរបស់គេអាចត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយ ទឹកកក ដ៏រឹងមាំ ដែលជួយបន្ថែម កម្លាំងទម្ងន់ និង ការបំបែក លើព្រួញទាំងនោះ។
ការបង្រួមធាតុបំផ្លាញ: ធាតុទឹកជួយ ធារក្ស ឲ្យ បង្រួមធាតុបំផ្លាញ របស់គេឲ្យកាន់តែមានស្ថេរភាព និងគ្រោះថ្នាក់ជាងមុន។
៣. គ្រាប់ចុចទីបី៖ គន្លឹះដី (Earth Key)
នៅចំកណ្តាល ស្នូកព្រួញ ដែលបានរលាយចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ ធារក្ស នោះ ស្រាប់តែមាន វត្ថុបុរាណ មួយបានលេចចេញមក—វាគឺជា ថ្មត្បូងពណ៌ត្នោត ដែលមានរូបរាងដូចជា ភ្នំតូច មួយ។
ធារក្ស ចាប់វាឡើង៖ "នេះគឺជា កូនសោរទេពទីបី! វាមើលទៅដូចជា ធាតុដី!"
កូនសោរទេពទីបី នេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា "បេះដូងនៃភ្នំ"។ វាចង្អុលបង្ហាញឲ្យពួកគេទៅកាន់តំបន់ វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ ដែលជាទីតាំងចុងក្រោយសម្រាប់អាវុធទេពទាំងប្រាំ។
៤. ការប្រឈមមុខដាក់គ្នាចុងក្រោយនៅមហាសមុទ្រអណ្ដែត
ភ្លាមៗនោះ ផ្ទៃទឹកអណ្ដែត ដែលពួកគេនៅ បានញ័រយ៉ាងខ្លាំង! ស្តេចនាគទឹក បានដឹងថា ធារក្ស បានដាស់ អាវុធទេព ហើយ!
ស្តេចនាគទឹក បានប្រមូលផ្តុំ ថាមពលធាតុទឹក ទាំងអស់របស់វា ហើយបានប្រើ ជំនាញមហាទេពវិញ្ញាណ របស់វាដើម្បី ទម្លុះ ផ្ទៃទឹកដែលបិទជិត!
ផាំង!
ស្តេចនាគទឹក បានចូលទៅក្នុង ពិភពវិញ្ញាណរាវ ហើយបានបាញ់ ដុំថាមពលទឹក រាប់រយមករក ធារក្ស និង សុវណ្ណរី!
ធារក្ស ញញឹមដោយមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ គេបានប្រើ ជំនាញថ្មី របស់គេភ្លាមៗ។
"ធាតុទឹកទល់នឹងធាតុទឹក! អ័ព្ទលាក់ខ្លួន!"
ធារក្ស បានបញ្ចេញ អ័ព្ទធាតុទឹក ដ៏ក្រាស់នៅជុំវិញពួកគេទាំងពីរ។ ថាមពលនៃ អ័ព្ទ នោះបានលាក់បាំង សញ្ញាវិញ្ញាណ របស់ពួកគេទាំងស្រុង ធ្វើឲ្យ ស្តេចនាគទឹក បាត់បង់គោលដៅភ្លាមៗ!
ស្តេចនាគទឹក គ្រហឹមដោយការភ័យខ្លាច៖ "តើវាយ៉ាងម៉េច? ខ្ញុំរកពួកវាមិនឃើញទេ! ពួកគេបានបាត់ខ្លួនទៅហើយ!"
ដោយប្រើ អ័ព្ទលាក់ខ្លួន នោះ ធារក្ស បានដឹកនាំ សុវណ្ណរី ចេញពី មហាសមុទ្រអណ្ដែត តាមរយៈច្រកចេញមួយដែលត្រូវបានការពារដោយ ធាតុទឹក ដ៏ក្រាស់។ ពួកគេបានត្រឡប់មកកាន់ ពិភពខាងក្រៅ ដោយសុវត្ថិភាព ហើយបានបន្តដំណើរទៅកាន់ វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ ដែលជាគោលដៅបន្ទាប់!
(បញ្ចប់ជំពូកទី ៣២)
⭐️ ដល់ពេលសួរអ្នកអាន!
សូម Comment ប្រាប់ខ្ញុំផង! ធារក្ស ឥឡូវនេះមាន ធាតុទេព ដល់ទៅ ៤ នៅក្នុងខ្លួនហើយ (ភ្លើង, បំផ្លាញ, ខ្យល់, ទឹក)! តើអ្នកគិតថា៖
១. តើ ធាតុដី (អាវុធទេពទី ៤) ដែលលាក់នៅក្នុង វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ នឹងមានលក្ខណៈដូចម្តេច? (ខែល? អាវក្រោះ? ឬ សំបកព្រួញ?)
២. តើអ្នកពេញចិត្តនឹងរឿងរហូតដល់ជំពូកនេះទេ? សូម វាយតម្លៃ (Rate) រឿងនេះពី ១ ដល់ ៥! (១ គឺមិនពេញចិត្ត, ៥ គឺអស្ចារ្យ!)