ជំពូកទី ៣៣: ផ្លូវទៅវាលខ្សាច់វិញ្ញាណ និងការប៉ះទង្គិចគ្នាដោយចៃដន្យ
បន្ទាប់ពីគេចផុតពី ស្តេចនាគទឹក និងទទួលបាន អាវុធទេពធាតុទឹក ទីបី ធារក្ស និង សុវណ្ណរី បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ទិសដៅថ្មីមួយ គឺ វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ ដែលជាគោលដៅសម្រាប់ស្វែងរក ធាតុដី។ ការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេមានភាពស្មុគស្មាញ និងពោរពេញដោយគ្រោះថ្នាក់ ដោយសារពួកគេដឹងច្បាស់ថា សម្ព័ន្ធដាវស្វាយ នឹងប្រើប្រាស់គ្រប់ធនធានទាំងអស់ដើម្បីតាមប្រមាញ់ពួកគេ។
១. ការធ្វើដំណើរដ៏យូរអង្វែង និងការបិទបាំងខ្លួន
ពួកគេបានចំណាយពេលជិតពីរសប្តាហ៍ក្នុងការធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទីក្រុងតូចៗ និងព្រៃភ្នំដែលពោរពេញដោយ សត្វវិញ្ញាណ។ ធារក្ស មិនហ៊ានប្រើ នាវាវិញ្ញាណ ទៀតទេ ដោយខ្លាចការតាមដានរបស់ ស្តេចហោះហើរ។ ពួកគេពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើ ល្បឿនខ្យល់ របស់ ធាតុខ្យល់ និង អ័ព្ទលាក់ខ្លួន របស់ ធាតុទឹក ដើម្បីបិទបាំងខ្លួន។
ធាតុទឹក (អ័ព្ទលាក់ខ្លួន): ពួកគេបានរកឃើញថា អ័ព្ទលាក់ខ្លួន មិនត្រឹមតែលាក់បាំងក្លិនទេ ថែមទាំងអាច កែប្រែរូបរាង បណ្ដោះអាសន្នបានទៀតផង។ ធារក្ស អាចមើលទៅដូចជា អ្នកធ្វើដំណើរចំណាស់ ម្នាក់ ខណៈដែល សុវណ្ណរី មើលទៅដូចជា កូនសិស្ស របស់គាត់។
ធាតុខ្យល់ (ល្បឿន): ការប្រើប្រាស់ ល្បឿនខ្យល់ រួមផ្សំជាមួយ ដង្ហើមនៃសន្តិភាព បានធ្វើឲ្យល្បឿនរបស់ពួកគេកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេឆ្លងកាត់ចម្ងាយឆ្ងាយក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី។
ទោះបីជាពួកគេមានធាតុទាំងបីនៅក្នុង ធ្នូប្រាជ្ញា-ខ្យល់ព្យុះ ក៏ដោយ ធារក្ស នៅតែប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការប្រើ ធាតុបំផ្លាញ របស់ កណ្តាប់ដៃនៃបាបកម្ម ដោយដឹងថា ការប្រើប្រាស់ម្តងៗអាចទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់ ស្តេចវិញ្ញាណ។
២. គ្រោះថ្នាក់នៅទីក្រុងចំនុចប្រសព្វ
ពួកគេបានទៅដល់ ទីក្រុងចំនុចប្រសព្វ (Intersection City) ដែលជាកន្លែងដែលផ្លូវទៅកាន់ វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ ចាប់ផ្ដើម។ ទីក្រុងនេះមានភាពអ៊ូអរ ប៉ុន្តែក៏ជាទីតាំងដែល សម្ព័ន្ធដាវស្វាយ តែងតែល្បាតញឹកញាប់ផងដែរ។
ពេលដែលពួកគេកំពុងស្វែងរកការដឹកជញ្ជូនឆ្លងកាត់វាលខ្សាច់ ស្រាប់តែមាន សំឡេងផ្ទុះ មួយបានលាន់ឮឡើងនៅកណ្តាលទីក្រុង!
ហ្វូងមនុស្សចាប់ផ្តើមរត់យ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់។ មនុស្សស្រែកយំ។ ធារក្ស និង សុវណ្ណរី បានប្រើ អ័ព្ទលាក់ខ្លួន ដើម្បីបិទបាំងខ្លួន ហើយសម្លឹងមើលទៅទិសដៅនៃសំឡេងនោះ។
ពួកគេបានឃើញ មហាគ្រូវិញ្ញាណ ពីរនាក់ស្លៀកពាក់ខ្មៅឈរនៅកណ្តាលផ្លូវ។ ពួកគេកំពុងប្រើ ថាមពលធាតុងងឹត ដើម្បីចាប់យក គ្រូវិញ្ញាណ វ័យក្មេងពីរនាក់ផ្សេងទៀត។
មហាគ្រូវិញ្ញាណទី ១ ស្រែក៖ "យើងជា អ្នកប្រមូលកូនសិស្ស របស់ សម្ព័ន្ធដាវស្វាយ! អ្នកណាដែលព្យាយាមទប់ទល់នឹងត្រូវស្លាប់! កូនសិស្សទាំងនេះមាន ធាតុវិញ្ញាណដ៏កម្រ ហើយត្រូវតែយកទៅបម្រើមេដឹកនាំរបស់យើង!"
៣. ការប៉ះទង្គិចជាមួយមហាគ្រូវិញ្ញាណ
សុវណ្ណរី បិទភ្នែកដោយក្តីអាណិត។ នាងបានដឹងថា ការអន្តរាគមន៍មានន័យថា ការលាតត្រដាងខ្លួន ប៉ុន្តែនាងមិនអាចមើលមនុស្សស្លូតត្រង់ត្រូវបានចាប់ខ្លួនបានទេ។
សុវណ្ណរី ខ្សឹប៖ "ធារក្ស! យើងមិនអាចទុកពួកគេចោលបានទេ! ពួកគេគឺជា ទេពកោសល្យ ដូចយើងដែរ!"
ធារក្ស គ្រវីក្បាល។ "ខ្ញុំដឹងហើយ! ខ្ញុំនឹងប្រើតែ ធាតុខ្យល់ និងធាតុទឹក ប៉ុណ្ណោះ! យើងត្រូវធ្វើសកម្មភាពឲ្យបានលឿនបំផុត!"
ធារក្ស បានបំបែកចេញពី សុវណ្ណរី ហើយបានប្រើ ល្បឿនខ្យល់ របស់គេពេញទំហឹង។ គេបានក្លាយទៅជា ពន្លឺព្រិល មួយដែលមើលមិនឃើញ ហើយបានបាញ់ ព្រួញធាតុខ្យល់ រាប់សិបដើមទៅលើ អ្នកប្រមូលកូនសិស្ស ទាំងពីរ!
មហាគ្រូវិញ្ញាណទី ២ ស្រែកដោយភ្ញាក់ផ្អើល៖ "ល្បឿននេះ! នេះគឺជា ធាតុខ្យល់! វាមិនមែនជាល្បឿនរបស់គ្រូវិញ្ញាណធម្មតាទេ!"
ការវាយប្រហារដោយ ព្រួញធាតុខ្យល់ បានធ្វើឲ្យពួកគេទាំងពីរ ច្រានឱ្យថយក្រោយ ប៉ុន្តែមិនបានធ្វើឲ្យពួកគេរបួសធ្ងន់ធ្ងរឡើយ។
ធារក្ស ស្រែកទៅកាន់កូនសិស្សដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួន៖ "រត់ទៅ! ខ្ញុំនឹងទប់ពួកគេ!"
មហាគ្រូវិញ្ញាណទី ១ បានដឹងថា ធារក្ស មិនមែនជាមនុស្សធម្មតាទេ ហើយបានហៅ ឆពណ្ណរង្សីពណ៌ខ្មៅ ពីររបស់គេចេញមក។ គេបានបាញ់ ថាមពលងងឹត ដ៏ធំមួយមករក ធារក្ស។
"ជំនាញទី ២៖ បាតដៃងងឹតត្រួតត្រា!"
ធារក្ស បានបាញ់ ព្រួញទឹកកកបំបែក របស់គេចេញពី ធ្នូប្រាជ្ញា-ខ្យល់ព្យុះ!
ក្រាក! ប៉ើង!
ព្រួញទឹកកក នោះបានបុកទល់នឹង បាតដៃងងឹត។ ដោយសារ ធាតុទឹកកក របស់ព្រួញមានលក្ខណៈ រឹង និង ធ្ងន់ វាអាចទប់ទល់នឹង ធាតុងងឹត បានមួយសន្ទុះ មុននឹងត្រូវបែកខ្ទេច។
៤. ការប្រើប្រាស់ធាតុរួមបញ្ចូលគ្នា និងការដកថយ
ធារក្ស ដឹងថា គេមិនអាចប្រើ ធាតុបំផ្លាញ ទៀតទេ ព្រោះវានឹងលាតត្រដាងទីតាំងរបស់គេដល់ ស្តេចហោះហើរ។ ដូច្នេះ គេបានប្រើ យុទ្ធសាស្ត្ររត់គេច ដោយប្រើធាតុទាំងបី៖
ភ្លើង (ការរំខាន): ធារក្ស បានបាញ់ ព្រួញអណ្តាតភ្លើង ច្រើនដើមទៅលើអគារជុំវិញ។
ខ្យល់ (ល្បឿន): គេបានប្រើ ល្បឿនខ្យល់ ដើម្បីរត់ជុំវិញ មហាគ្រូវិញ្ញាណ ទាំងពីរដោយល្បឿនដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល។
ទឹក (បិទបាំង): សុវណ្ណរី បានចូលរួមដោយប្រើ អ័ព្ទលាក់ខ្លួន ដ៏ធំមួយដែលគ្របដណ្តប់លើផ្លូវរត់គេចរបស់ពួកគេ។
មហាគ្រូវិញ្ញាណ ទាំងពីរបានជាប់នៅក្នុងភាពវឹកវរ និង អ័ព្ទ នោះ ហើយបាត់បង់គោលដៅ។
មហាគ្រូវិញ្ញាណទី ១ គ្រហឹម៖ "ពួកគេបានគេចខ្លួនបាត់! ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អូរ៉ារបស់ក្មេងនោះគឺ ខ្យល់ និង ទឹក! ថាមពលដ៏កម្រ! ពួកគេត្រូវតែជាគោលដៅដែល ស្តេចហោះហើរ កំពុងស្វែងរក!"
ដោយមានជំនួយពី អ័ព្ទលាក់ខ្លួន នោះ ធារក្ស និង សុវណ្ណរី បានចេញពីទីក្រុងដោយសុវត្ថិភាព ហើយបានបន្តដំណើរទៅកាន់ វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ។ ការប្រឈមមុខដាក់គ្នានេះបានធ្វើឲ្យពួកគេដឹងថា សម្ព័ន្ធដាវស្វាយ នៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ពួកគេត្រូវតែស្វែងរក ធាតុដី ឲ្យបានឆាប់បំផុតដើម្បីបង្កើនកម្លាំង ការពារ របស់ពួកគេ។
(បញ្ចប់ជំពូកទី ៣៣)
⭐️ ដល់ពេលសួរអ្នកអាន!
សូម Comment ប្រាប់ខ្ញុំផង! ធារក្ស បានបិទបាំង ធាតុបំផ្លាញ ដោយជោគជ័យនៅក្នុងការប៉ះទង្គិចគ្នានេះ! តើអ្នកគិតថា៖
១. តើ ធាតុដី (អាវុធទេពទី ៤) ដែលលាក់នៅក្នុង វាលខ្សាច់វិញ្ញាណ នឹងមានលក្ខណៈដូចម្តេច? តើវានឹងផ្តល់កម្លាំង ការពារ ឬ វាយប្រហារ ខ្លាំងជាង?
២. តើអ្នកពេញចិត្តនឹងរឿងរហូតដល់ជំពូកនេះទេ? សូម វាយតម្លៃ (Rate) រឿងនេះពី ១ ដល់ ៥! (១ គឺមិនពេញចិត្ត, ៥ គឺអស្ចារ្យ!)