ជំពូកទី ៥៖ ដែកថែបលាយផ្កា (Steel Mixed with Blooms)
ឈុតបើកឆាក៖ ការបញ្ចូលថាមពលនៃសេចក្តីស្រឡាញ់
សុធា និង ណារីតា បានក្តាប់ដៃគ្នាជាប់។ សុគន្ធ មើលពួកគេដោយការអស់សំណើច មិននឹកស្មានថាពួកគេអាចប្រើ អាគមផ្សំគ្នា នៅក្នុង រលកមេកានិច ដ៏ខ្លាំងក្លានេះបានឡើយ។
"វាគ្មានប្រយោជន៍ទេ! អាគម របស់អ្នកចុះខ្សោយហើយ!" សុគន្ធ ស្រែក។
ណារីតា បានបិទភ្នែក ហើយផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើ ថាមពលជីវិត ដែលនាងទើបតែបានបឺតយកពី សុធា។ នាងបានប្រើ អាគមផ្កាគន្ធារី របស់នាង។ ស្រមោល របស់ សុធា មិនបានប្រឆាំងនឹង ពន្លឺ របស់នាងទេ តែបានក្លាយជា គ្រឹះដ៏រឹងមាំ សម្រាប់វា។
អាគមផ្កា របស់ ណារីតា បានប្រែក្លាយទៅជា វល្លិដែក ពណ៌មាសលាយខ្មៅ ដែលមានភាពរឹងមាំ និងមាន ចរន្តអគ្គិសនី រត់ពេញខ្លួន។
ឈុតកណ្តាល៖ វល្លិប្រឆាំងចរន្ត
វល្លិដែក ទាំងនោះបានលូតលាស់យ៉ាងលឿនចេញពីដី ហើយបានវាយប្រហារ បង្គោលភ្លើងមេកានិច នៃគុកដែក។
"អាគមផ្កា របស់ខ្ញុំអាចបង្កើត វល្លិ ដែលអាចទប់ទល់នឹង ចរន្តអគ្គិសនី បាន!" ណារីតា ស្រែក។
នៅពេលដែល វល្លិដែក របស់នាងប៉ះនឹងបង្គោលភ្លើងមេកានិច វាបានបង្កើតនូវ សៀគ្វីខ្លី ដ៏ធំមួយ។ រលកមេកានិច បានរលត់បាត់បង់ថាមពលភ្លាមៗ ហើយ គុកដែក ចាប់ផ្តើមរលាយបាត់ទៅក្នុងអាកាស។
សុគន្ធ ភ្ញាក់ផ្អើល។ "មិនអាចទេ! ធម្មជាតិមិនអាចទប់ទល់នឹង បច្ចេកវិទ្យា បានទេ!"
"នៅពេលដែល ធម្មជាតិ ត្រូវបានគាំទ្រដោយ ស្រមោល វាអាចធ្វើអ្វីៗបានទាំងអស់!" សុធា ស្រែកតប។
សុធា បានប្រើ អាគមស្រមោល របស់គាត់ដើម្បីចាប់យក ផ្នែកដែក ដែលធ្លាក់ចុះពី បង្គោលភ្លើង ដែលខូចនោះ។ គាត់បានបញ្ចូល ស្រមោល របស់គាត់ចូលទៅក្នុងផ្នែកដែកទាំងនោះ។
ឈុត climax តូច៖ ការគ្រប់គ្រងម៉ាស៊ីន
ដែក ដែលស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ សុធា បានប្រែក្លាយទៅជា កណ្តាប់ដៃស្រមោលមេកានិច ដ៏ធំមួយ។
"សុគន្ធ! អ្នកបានប្រើ ដែក ដើម្បីបំផ្លាញ អាគម! តែខ្ញុំនឹងប្រើ អាគម ដើម្បីគ្រប់គ្រង ដែក របស់អ្នក!" សុធា និយាយ។
កណ្តាប់ដៃស្រមោលមេកានិច បានវាយប្រហារទៅលើឧបករណ៍បញ្ជារបស់ សុគន្ធ។ សុគន្ធ បានបោះបង់ឧបករណ៍បញ្ជារបស់គាត់ ហើយបានបាញ់ រលកថាមពលអគ្គិសនី ចេញពីដៃរបស់គាត់។
ណារីតា បានប្រើ វល្លិដែក របស់នាងដើម្បី រុំព័ទ្ធ ខ្លួន សុធា ដើម្បីការពារគាត់ពី ចរន្តអគ្គិសនី របស់ សុគន្ធ។
សុគន្ធ បានដឹងថា ពួកគេទាំងពីរបានបង្កើត តុល្យភាព ដ៏ល្អឥតខ្ចោះរវាង ការវាយប្រហារ (សុធា) និង ការការពារ (ណារីតា)។
"ខ្ញុំសរសើរអ្នក! ប៉ុន្តែវាមិនទាន់ចប់ទេ!" សុគន្ធ ស្រែក។ គាត់បានចុច ប៊ូតុងសម្ងាត់ មួយ។
ឈុតបញ្ចប់៖ ការរៀបចំឈុតពាសដែក
ជញ្ជាំងនៃ មន្ទីរពិសោធន៍ក្រោមដី បានបើកឡើង ហើយ ឈុតពាសដែកមេកានិច (Mecha-Suit) ដ៏ធំមួយដែលមានកម្ពស់ពីរដងនៃមនុស្សធម្មតា បានលេចចេញមក។ ឈុតពាសដែកនោះមានពន្លឺ ពណ៌ខៀវអគ្គិសនី។
"អាគមបុរាណ មិនអាចយកឈ្នះ អនាគត បានទេ!" សុគន្ធ និយាយ។
សុគន្ធ បានចូលទៅក្នុង ឈុតពាសដែក នោះ ហើយបានបាញ់ ឡាស៊ែរថាមពល ដ៏ខ្លាំងក្លាមួយទៅកាន់ គ្រីស្តាល់ជីវិតតូច ដែលកំពុងត្រូវបានបូមថាមពល។
"ខ្ញុំនឹងបិទ គ្រីស្តាល់ជីវិត នេះជារៀងរហូត!" សុគន្ធ ស្រែក។
ណារីតា និង សុធា បានដឹងថា ពួកគេត្រូវតែប្រើ កម្លាំងស្នេហា របស់ពួកគេ ដើម្បីប្រឈមមុខនឹង មេកានិច ដ៏ធំនេះ។ សមរភូមិចុងក្រោយនឹងចាប់ផ្តើមហើយ។