ជំពូកទី ៣៖ មន្ទីរពិសោធន៍ក្រោមដី (The Underground Lab)
ឈុតបើកឆាក៖ ក្រោមទួលស្រមោល
សុធា និង ណារីតា បានលូនចូលទៅក្នុងរន្ធផ្លូវសម្ងាត់មួយដែលស្ថិតនៅក្រោម រូងអ្នកប្រមាញ់ របស់ សុធា ផ្ទាល់។ កន្លែងនោះគឺជា រោងចក្របច្ចេកវិទ្យាចាស់ ដែលគេបោះបង់ចោលតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ។
បរិយាកាសនៅក្រោមដីគឺខុសប្លែកពីមុន៖ ខ្យល់មានក្លិន ដែកត្រជាក់ លាយឡំជាមួយ ថាមពលមេកានិច ដ៏ខ្លាំងក្លា ដែលធ្វើឲ្យ អាគមបុរាណ របស់ពួកគេមានការរំខាន។
"សុគន្ធ បានបិទបាំងរោងចក្រនេះដោយប្រើ អាគមស្រមោល កម្រិតទាប។ គាត់ប្រើវាដើម្បីលាក់ ក្លិនបច្ចេកវិទ្យា របស់គាត់ពី បុរីរស្មី" សុធា ខ្សឹប។ "គាត់ដឹងពីវិធីធ្វើឲ្យ ពន្លឺ ពិបាករកឃើញ"។
ណារីតា បានតោងជាប់នឹង សុធា។ នាងបានប្រើ អាគមពន្លឺស្រមោល របស់នាងដើម្បី ការពារ ខ្លួនពី រលកមេកានិច ដែលធ្វើឲ្យនាងឈឺក្បាល។
ឈុតកណ្តាល៖ មនុស្សយន្តការពារ និងយុទ្ធសាស្ត្រ
ពួកគេបានដើរចូលទៅក្នុងច្រករបៀងក្រោមដីដ៏ធំមួយ។ នៅទីនោះ មាន មនុស្សយន្តការពារ (Guard Robots) តូចៗជាច្រើនកំពុងល្បាត។ មនុស្សយន្តទាំងនេះបញ្ចេញ រលកសំឡេង ដែលអាចចាប់សញ្ញា អាគមពន្លឺ បាន។
"កុំប្រើ ពន្លឺ សុទ្ធសាធ!" សុធា ព្រមាន។
ពួកគេត្រូវប្រើ យុទ្ធសាស្ត្ររួមគ្នា ដើម្បីឆ្លងកាត់។
ណារីតា បានប្រើ អាគមផ្កា របស់នាងដើម្បីបង្កើត ធូលីផ្កា (Flower Dust) តូចៗ ដែលមានក្លិនក្រអូបខ្លាំង។ ធូលីទាំងនេះបាន រំខានដល់សេនស័រ របស់មនុស្សយន្តការពារ។
ខណៈដែលមនុស្សយន្តកំពុងច្របូកច្របល់ដោយសារ ធូលីផ្កា សុធា បានប្រើ អាគមស្រមោលវាយប្រហារ របស់គាត់ ដើម្បីបាញ់ ចំណុចតភ្ជាប់ របស់មនុស្សយន្តយ៉ាងលឿន។
ពួកគេបានឆ្លងកាត់ដោយជោគជ័យ។
ឈុត climax តូច៖ ភាពស្និទ្ធស្នាលក្នុងគ្រោះថ្នាក់
នៅពេលដែលពួកគេបន្តដំណើរទៅមុខ ស្រាប់តែ ណារីតា បានបោះជំហានទៅលើ បន្ទះដែក មួយ ដែលបានបញ្ចេញ រលកមេកានិច ដ៏ខ្លាំងក្លាមួយមកប៉ះនាង។
ណារីតា បានដួលទៅលើដី ដោយឈឺចាប់។ រលកមេកានិច បានប៉ះពាល់ដល់ ថាមពលពន្លឺ របស់នាងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។
សុធា បានលុតជង្គង់នៅក្បែរនាងភ្លាមៗ។ គាត់មើលទៅដោយ ក្តីបារម្ភ ដែលគាត់មិនដែលបង្ហាញពីមុនមក។
"ណារីតា! អ្នកមិនអីទេឬ? កុំប្រើ ពន្លឺ ទៀត!" សុធា និយាយដោយសំឡេងបារម្ភ។
ណារីតា បានប្រើ អាគមព្យាបាល របស់នាងដើម្បីព្យាបាលខ្លួនឯង។ នាងបានដឹងថា នាងត្រូវការ ថាមពលជីវិត បន្ថែម។
នាងបានដាក់ដៃលើទ្រូងរបស់ សុធា ហើយបានបញ្ចេញ អាគមព្យាបាល របស់នាង ផ្ទាល់ ចូលទៅក្នុងខ្លួនគាត់។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ នាងក៏បាន បឺតយក កម្លាំងពី ស្រមោល របស់ សុធា ដើម្បីរក្សាលំនឹងរបស់នាង។
សុធា មិនបានគេចទេ គាត់បានបិទភ្នែក ហើយទទួលយកវា។ នៅក្នុងភាពស្និទ្ធស្នាលនោះ ពួកគេមានអារម្មណ៍ថា បេះដូង របស់ពួកគេបាន តភ្ជាប់ គ្នា។ ពួកគេដឹងថា ពួកគេមិនអាចមានជីវិតដោយគ្មាន គ្នាទៅវិញទៅមក ទៀតទេ។
ឈុតបញ្ចប់៖ ការចាប់ផ្តើមនៃអន្ទាក់
នៅពេលពួកគេក្រោកឈរឡើង សុធា បានដឹងថា ពួកគេបានមកដល់ មន្ទីរពិសោធន៍ស្នូល ហើយ។
សុគន្ធ កំពុងឈរនៅចំកណ្តាលបន្ទប់ធំមួយ ដែលពោរពេញដោយ បង្គោលភ្លើងមេកានិច។ នៅពីមុខគាត់ គឺជា គ្រីស្តាល់ជីវិតតូច មួយ ដែលកំពុងត្រូវបាន បូមថាមពល ដោយខ្សែភ្លើងដែក។
សុគន្ធ បានងាកមកញញឹមបែបត្រជាក់។
"ខ្ញុំដឹងថាអ្នកនឹងមក សុធា។ ហើយខ្ញុំដឹងថា ពន្លឺ របស់អ្នកនឹងនាំអ្នកមកទីនេះ" សុគន្ធ និយាយ។
គាត់បានគ្រវីដៃ ហើយបង្គោលភ្លើងទាំងអស់បានចាប់ផ្តើមបញ្ចេញ រលកមេកានិច ដ៏ខ្លាំងក្លា។ ពួកគេបានបង្កើតជា គុកដែក មួយដែលព័ទ្ធជុំវិញ សុធា និង ណារីតា។
"ឥឡូវនេះ អាគមបុរាណ របស់អ្នកនឹងគ្មានតម្លៃទេ!" សុគន្ធ ស្រែក។ "អ្នកបានជាប់នៅក្នុង អន្ទាក់មេកានិច របស់ខ្ញុំហើយ!"
សុធា និង ណារីតា បានដឹងថា ពួកគេត្រូវតែប្រើ ស្នេហា និង អាគមផ្សំគ្នា របស់ពួកគេ ដើម្បីរស់រានមានជីវិតពី គុកមរណៈ នេះ។