ជំពូកទី ១២៖ យុទ្ធសាស្ត្រថ្មី និងទីក្រុងបុរាណ
ជ័យជម្នះលើ គ្រូវិញ្ញាណ ពីរនាក់នៃ ក្រុមសម្ព័ន្ធដាវស្វាយ បានធ្វើឱ្យ ធារក្ស និង សុវណ្ណរី ដឹងពីគ្រោះថ្នាក់ពិតដែលពួកគេកំពុងប្រឈមមុខ។ ការប្រើប្រាស់ ពូថៅច្រេះ ជាលើកទីបីបានបញ្ជាក់ថា អាវុធនោះអាច បំបែក ថាមពលវិញ្ញាណរបស់សត្រូវកម្រិតខ្ពស់បាន ប៉ុន្តែវាគឺជា ដាវមុខពីរ ដែលទាមទារការប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត។
ការពិភាក្សាយុទ្ធសាស្ត្រថ្មី
នៅក្នុងរូងភ្នំវិញ ពួកគេបានព្យាបាលរបួសរៀងៗខ្លួន។ ធារក្ស បានអង្គុយដោយមាន ឆពណ្ណរង្សីពណ៌លឿង និង ពណ៌ស្វាយ វិលជុំវិញខ្លួនរបស់គេ។
"យើងមិនអាចបន្តលាក់ខ្លួនក្នុងព្រៃបានទេ។ គ្រូវិញ្ញាណទី ២ នោះនឹងទៅរាយការណ៍ទៅ សម្ព័ន្ធដាវស្វាយ ហើយពួកគេនឹងបញ្ជូន មហាគ្រូវិញ្ញាណ (ឋានៈទី ៤) ឬ ស្តេចវិញ្ញាណ (ឋានៈទី ៥) មកតាមយើង។" សុវណ្ណរី វិភាគដោយទឹកមុខម៉ឺងម៉ាត់។
"យើងត្រូវស្វែងរកព័ត៌មានអំពីក្រុមសម្ព័ន្ធនេះ និងស្វែងយល់ពីរបៀបដែល ពូថៅច្រេះ របស់ខ្ញុំដំណើរការ។ កន្លែងតែមួយគត់ដែលយើងអាចរកព័ត៌មានលម្អិតបានគឺ... ទីក្រុងខាងក្រៅ។" ធារក្ស បន្ថែម។
ទីក្រុងបុរាណ៖ "មហានគរវិញ្ញាណ"
គោលដៅរបស់ពួកគេគឺ មហានគរវិញ្ញាណ —ជាទីក្រុងបុរាណនិងធំបំផុតនៅក្នុងអាណាចក្រភាគខាងត្បូង ដែលជាកន្លែងប្រមូលផ្តុំនៃ អ្នកចម្បាំងវិញ្ញាណ គ្រប់ប្រភេទ និងជាកន្លែងលក់ដូរ ឱសថវិញ្ញាណ ដ៏ធំបំផុត។
"នៅក្នុងមហានគរវិញ្ញាណ នឹងមានហ្វូងមនុស្សច្រើន។ ឱកាសដែលពួកគេរកយើងឃើញគឺតិចតួចណាស់។ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែ ផ្លាស់ប្តូររូបរាង និង លាក់បាំង ឋានៈរបស់យើង។" សុវណ្ណរី ពន្យល់។
ដោយសារតែ វិញ្ញាណប្រយុទ្ធផ្កាឈូករ័ត្នវិញ្ញាណ របស់ សុវណ្ណរី អាចបង្កើត មន្តអាគមបិទបាំង កម្រិតទាប នាងបានប្រើជំនាញនេះដើម្បីបិទបាំង ឆពណ្ណរង្សី របស់ពួកគេទាំងពីរ។ ធារក្ស ឥឡូវមើលទៅដូចជា អ្នកហាត់ការវិញ្ញាណ ធម្មតា ហើយ សុវណ្ណរី មើលទៅដូចជា អ្នកចម្បាំងវិញ្ញាណ ដែលមានឆពណ្ណរង្សីតែមួយ។
"ខ្ញុំនឹងដាក់ ពូថៅច្រេះ នៅក្នុងចន្លោះវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ។ យើងនឹងប្រើ ធ្នូប្រាជ្ញាបុរាណ តែនៅពេលចាំបាច់ប៉ុណ្ណោះ។" ធារក្ស ប្តេជ្ញា។
ការមកដល់នៃទីក្រុង
ពួកគេទាំងពីរបានធ្វើដំណើរអស់រយៈពេលបីថ្ងៃ ហើយទីបំផុតបានមកដល់ទ្វារដ៏ធំសម្បើមនៃ មហានគរវិញ្ញាណ។
ទិដ្ឋភាពនៃទីក្រុងនេះបានធ្វើឱ្យ ធារក្ស ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ វាជាលើកដំបូងហើយដែលគេបានចាកចេញពីបរិវេណត្រកូល។ ទីក្រុងនេះពោរពេញទៅដោយ អគារខ្ពស់ៗថាមពលវិញ្ញាណ ហូរហៀរ និងហ្វូងមនុស្សដែលមាន ឆពណ្ណរង្សី ចម្រុះពណ៌—លឿង ស្វាយ និងខ្មៅ វិលជុំវិញពួកគេ។
"មានអ្នកចម្បាំងវិញ្ញាណកម្រិតខ្ពស់ច្រើនណាស់! ប្រយ័ត្ន ធារក្ស។" សុវណ្ណរី ខ្សឹបប្រាប់គេ។
គោលដៅដំបូងរបស់ពួកគេគឺស្វែងរក សណ្ឋាគារ មួយដែលត្រូវបានប្រើដោយអ្នកចម្បាំងវិញ្ញាណ ដើម្បីស្តាប់ ព័ត៌មាន អំពី សម្ព័ន្ធដាវស្វាយ និងអាថ៌កំបាំងនៃ ពូថៅច្រេះ។
ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងដើរកាត់ផ្សារ ស្រាប់តែ សុវណ្ណរី បាន ប៉ះ ទង្គិចជាមួយ បុរសវ័យកណ្តាល ម្នាក់ដែលមាន ឆពណ្ណរង្សីពណ៌ខ្មៅ (មហាគ្រូវិញ្ញាណ—ឋានៈទី ៤) វិលជុំវិញខ្លួន។
បុរសនោះមិនបាននិយាយអ្វីទេ តែភ្នែករបស់គេបានសម្លឹងមកលើ សុវណ្ណរី យ៉ាងត្រជាក់ ហាក់ដូចជាគេដឹងថា នាងបាន លាក់បាំង អ្វីមួយ...
Go go ...